مردم کوفی/

روزیشان را بالاخره گرفتن...

بعد از فاطمه س روزیشان شد کشتن حسین ع.

قصه ی مرد های جنگی

ماجرا حتی...

با دستان مادر...

بر چشم حسن هم پوشیده شد...

پینوشت:

اما غسل بر علی روشن کرد هر آنچه پوشانده بود.

ریشه کل حرام ها

عصبی و ترسو...

از لای در علی را دید...

مغیره را صدا کرد.

روضه شروع شد... .

فدای عزای مادر

چادر خاکی مادر...

پرچم سیاه ما...

خاکی شده اما زمین نمیخورد...خون گردنمان ضمیمه است.

پینوشت:

واحسرتا ز انتقام مانده و بغض رسوب زده.

و خوشا رفیق هییتی ما که ... پر  ... پر شد .

گاهی اصغری باید زیست...

از اصغرت آموختند و حالا...

امید ما به همین نوزادان... .

قصه دراز

عصبی که میشوم...

الله لعن الثانی...

حوصله

از جاده ها بعید بود که برگردی...

اما به انتظار نشستنش می ارزید.

طوفان هم گاهی ،دل میبرد...

طوفان که باشی همه را باد میبرد...

پینوشت:

اگر برای خدا باشی...

گاهی هم عطر گل یاس...

روایت دیگر

درست هفتاد وپنج روز ،طبق روایت اول درد کشیدی ای مرد...

اما مادر روایت دیگری هم داشت.

پینوشت:

اوج گرفتن دردها، قبل شهادت علی خلیلی...

ارزشی

شهید ارزش است و ارزش ساز،

فقط ای کاش ارزشش نهادینه شود و مرسوم...

مخصوصا اگر شهید فرهنگ باشد.