لیالی قدر

تازه فهمیدم٬ دستم خالی تر از این حرف هاست!

دست های خالی که نه و نه این قرآن بر نیزه٬یعنی بر دست ها ٬

بحق فاطمة س٬ بحق فاطمة س ... .

پی نوشت:

ما نداریم آبرو بانو٬

تو دعا کن که آبرو داری ...

کلنا عباسک یا زینب س .

دخترک٬ تو آرام باش... .

گریه کم کن!

پدرت تو را به من سپرده .

زندگی ام را نذر پدرت کردم و حالا حرمم را.

برادرم تو را قبل از بوسیدن گردنش به من امانت سپرد... .

تا حرم من هست نمیگذارم به حرمت آسیبی برسد.

پی نوشت:

جسارت های سلفی ها در سوریه امانم را بریده... .

کلنا عباسک یا زینب س.

میانمار

حتی اگر آتشمان بزنید٬

بیشتر میشویم !

پی نوشت: به مناسبت سیر جدید مسلمان سوزی در میانمار.

تصویه ی قبل موعد!

گرما جلوی نفس کشیدنم را گرفته بود !

روزه نای مرا درآورده بود!

تازه فهمیدم خدا چقدر ما را دوست دارد!

طاقت جهنم رفتنمان را ندارد٬ همینجا تصویه میکند!

بی ربط:

حالا میفهمم چرا هر نفس در رمضان صواب ذکرش را دارد٬

در این گرما ٬حتی گاهی بعید ست  نفسی بیاید که بخواهد ذکر شود !

کوچکی انسان

داخل ایستگاه مترو شده بود... .

صدای همهمه٬ تلفن ٬گریه و ... !

یکی بین هزاران انسان !

در همین فکرها بود که از مترو جا ماند.

تازه بعد از چهل سال فهمیده بود٬ چقدر کم است !

سلسله ی احیا

قلبم آرام نمیشد...
آنقدر که فقط صدایت را میخواست.

قرآن خواندم و آرام شد.

صبرم از حوصله ی صبر شما سر رفته ...

صبرم از حوصله ی صبر شما سر رفته ٬

بیقرارم که در دست تو پرپر رفته!...

آن زمانم که دلم غیر تو را بیزار است٬

خودم از دست خودم حوصله ام سررفته...

و میان دو شبت سایه ی مه غوغا کرد٬

کوکب و نرگس و خاتون دلم در رفته!...

و چنین شد که یگانه قمرم پیدا شد٬

خال تو شمس سحر شد٬دلم از ره رفته!...

و هنوزم که هنوز ست سکوتت جاری ست٬

صبرم از حوصله ی صبر شما سر رفته...

آن زمانم که نگاهی نزنی میمیرم٬

خودم از دست دلم حوصله ام سر رفته... .

میتوان سوخت٬ اگر امر بفرماید عشق ...

باید از سوخن شاپرکان میفهمید٬

...

که گرفتار شدن دست تو مرهم دارد!

سلسله ی انهدام

امروز دو چشم و فکر و فردا  هم سرم رفت!

...

پیدا ست که روز قبل دل بر باد رفته ... .

القلب حرم الله

آن زمانم که دلم بی تو به غارت رفته ... .