- ۰۴ مرداد ۹۲ ، ۱۹:۲۴
- ۰ نظر
امروز دو چشم و فکر و فردا هم سرم رفت!
...
پیدا ست که روز قبل دل بر باد رفته ... .
امروز دو چشم و فکر و فردا هم سرم رفت!
...
پیدا ست که روز قبل دل بر باد رفته ... .
ماه که می آید٬ زمین آرام میشود...
این ماه هم که آمد زمین آرام شد ...
همچنین اگر آن ماه کامل بیاید جهان آرام میشود.
رمضان آمده بود٬ توبه یمان دهد٬
اما ...
توبه یمان توبه نشد!
پس تا یک سال قهر کرد تا شاید سال دیگر جوابش نکنیم !
عقل میگفت ؛بمان،
عشق میگفت؛برو ... ،
اما ... .
اما حیف ... .
کاش جنون داشتم تا هیچ وقت بین دو راهی نمیماندم !
پی نوشت:
من از منازعه ی عقل و عشق دلـخونم،
جنون کجاست که پایان دهیم غائله را؟!
بعد از یک سال دوباره آمده بود و حالا زمان میزبانی بود.
باید سنگ تمام میگذاشتم ...
پی نوشت:
نکند بگذرد از خانه مکدّر رمضان... .