محبت از نوع خدا ...

خدا می داند،

تا برایمان مشکلی پیش نیاید، یادش نمی کنیم...

و ما می دانیم که وقتی یادش میکنیم، رحمتش را روان میکند.

 

... پس مهمانی اش را در سختی قرار داد تا به ما محبت کند ...

 

و شاید دلیل سختیش اخلاق بد ما ست.

روزه ی رضوان!

این روزها بیشتر میگوییم،
به فدای لب عطشان، حسین (ع) ... .
پی نوشت:
این حسین (ع) گفتن،شاید مهمان نوازی خداست!

خدای هیئتی

هیئتی باش و حسین ع،بگو!
این یعنی خدایی شدن!
خدا هم هیئتی است!
پس حسین بگو و خدایی شو!

جبر خدا

یک سال، به اختیار خودمان، یک بار هم به مهمانی اش نرفتیم...
حالابرای یک ماه، به اختیار خودش، او به مهمانی ما آمده ...
پی نوشت:
خیری ندیدیم از این اختیارها ...

دو راهیـــ...

خوب یا بد ...
میخواست همیشه خوب را انتخاب کند ،
اما اشتباه گرفته بود .
حالا شده بود بد ...
پی نوشت:
خیری ندیدیم از این اختیارها،
ما را به جبر هم که شده سربه راه کن ...

شبیه او !

میگفتند میلاد شبیه حسام بود ...

حالا میلاد (نه خودش میگفت ،علی) پر کشید و رفت ...

حالا همه فهمیدند که شبیه او نبودم ...

پی نوشت:

دوستی برایم آرزوی خیر کرد (!) و گفت :

روزی هم میشود که میگویند حسام  که رفت همان است که شبیه علی ،همان میلاد بود !

درگوشی:

غرق شدن 6 دوست به همراه مربیشان میلاد شیرزاد در دریای خزر.

سالگرد مبارک !

به این حرمت خون میگویند !

با قاتلان شحاته دست دوستی دارد...

و  دوستان آن قاتلان او را به مبارکی سرنگون کردند ...

پی نوشت:

 به مناسبت مرسی که فقط اسم اسلام گرایان را خراب کرد ...

پرکشیدن هفت دوست از خزر

گاهی برای پریدن دو بال و یک آسمان نیاز است...
گاهی هم یک دریا کفایتت را میکند ...
پی نوشت:
این ماهی فتاده به هامون ....

دایره مرگ

صبح، ظهر، شب ...

دایره ای به سوی مرگ.
پی نوشت:
یا دهر اف لک من خلیلی

وایسا دنیا ...

هرقدر، پیدا شوی،

هرجا هم که روی،
آخرش گم میشوی...
پی نوشت:
آخر شهرت و پیدا بودن در دنیا، پیدا شدن در دل خاک است،
آنجا که برای اهل زمین گم است!